Διαταραχές Πέψης

Η καούρα, η ναυτία, ο εμετός, η δυσπεψία, ο τυμπανισμός, η διάρροια, η δυσκοιλιότητα, ο κοιλόπονος, και ο στομαχόπονος, είναι κοινά συμπτώματα πεπτικών διαταραχών. Οι τελευταίες σχετίζονται με έναν μεγάλο αριθμό παθήσεων σύμφωνα με το σπλάχνο το οποίο νοσεί και διαχωρίζονται σε:

• οισοφαγικές: οισοφαγίτιδα, γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση, αχαλασία, σύνδρομο Barrett’s κτλ.,
• γαστρικές: γαστρίτιδα, έλκος στομάχου, διαφραγματοκοίλη κ.ά.
• εντερικές: ευερέθιστο κόλον, εκκολπωματίτιδα, εντερίτιδα, ειλεός, κοιλιοκάκη, ασθένεια Crohn’s, ελκώδες κολίτιδα, αιμορροΐδες κ.ά.

Προσέγγιση

Σε πολλές από τις παραπάνω διαταραχές απαιτείται η διάγνωση και η κλινική συνεκτίμηση ειδικού γαστρεντερολόγου, και ενδεχομένως ακτινολόγου, για την προγνωστική πορεία της ασθένειας, προτού δράσει ο ειδικός εναλλακτικά (σε κάποιες διαταραχές) ή συμπληρωματικά*. Αυτό επιτυγχάνεται με τη διαχείριση των διατροφικών συνηθειών του θεραπευόμενου. Σε κάποιες περιπτώσεις ο ειδικός ενδέχεται να χρησιμοποιήσει δια χειρός τεχνικές ή/και βελονισμό για την ανακούφιση του πόνου και για χαλάρωση.

Σημείωση: στην οξεία φάση ή λοίμωξη αποφεύγεται η επαφή ή οποιοσδήποτε διατροφικός χειρισμός, ενώ στην υποψία μετάστασης ή νεοπλάσματος γίνεται άμεσα παραπομπή.