Είναι ένας γενικός όρος και συνήθως χρησιμοποιείται για οποιαδήποτε δυσαρέσκεια στοεσωτερικό ή εξωτερικό του θώρακα.
Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μας όταν έχουμε έναν έντονο πόνο στο στήθος είναιη καρδιακή προσβολή.
Η αιτία του πόνου μπορεί να είναι μυοσκελετικής ή σπλαχνικής φύσεως και εξαρτάται τοσημείο αναφοράς (μπροστά, πίσω ή πλάι). Κοινές αιτίες αποτελούν παθήσεις.πνευμονολογικές: η πλευρίτιδα, η βρογχίτιδα, οι κοινές λοιμώξεις στο αναπνευστικό κ.ά.γαστρο-οισοφαγικές: η δυσπεψία, η γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση, έλκος,παγκρεατίτιδα, προβλήματα της χοληδόχου κύστης, διαφραγματοκήλη κ.ά.καρδιολογικές:στεφανιαία νόσος (στηθάγχη), μυοκαρδίτιδα, έμφραγμα του μυοκαρδίου, περικαρδίτιδα κ.ά.νευρολογικές: ο έρπης ζωστήρας κ.ά.μυο-σκελετικές: σκολίωση, κύφωση, αρθρίτιδα, οστεοπόρωση, οστεοχονδρίτιδα, πλευροχονδρίτιδα (Tietze’s syndrome), δισκοπάθεια, πλευρικό κάταγμα κ.α.
Ο πόνος μπορεί να έχει πολλές μορφές: Σαν κάψιμο, Σύντομος σαν σουβλιά, Επιθετικός, Συνεχής, Διακεκομμένος, Αμβλύς
Κάποιες φορές ο πόνος στο στήθος μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό της περιοχής από ατύχημα ή πέσιμο. Μια ακόμη πιθανότητα είναι και κάποια ίωση.
Ο πόνος από κάταγμα ή σπάσιμο των πλευρών μπορεί να γίνεται πιο έντονος όταν παίρνετεβαθιά ανάσα και όταν βήχετε.
Οι κρίσεις πανικού προκαλούν πόνο στο στήθος που ακολουθείτε από ζάλη, δύσπνοια,έντονη αίσθηση των παλμών, μυρμηγκιά και τρόμο.#Προσέγγιση
Ο ειδικός θα διερευνήσει σε βάθος την κατάσταση του ατόμου με τη λήψη του ιστορικού(π.χ. τα συμπτώματα, οικογενειακό ιστορικό, ακτινολογικές και αιματολογικές εξετάσεις)και την κλινική εξέταση (διεξαγωγή κλινικών τεστ: πόνος, ακροαστικά, αρτηριακή πίεση,αντανακλαστικά κ.α.) για να σιγουρευτεί ότι πρόκειται για πόνο μυοσκελετικό και όχισπλαχνικό.
Θα προχωρήσει στην ανάλυση της εμβιομηχανικής λειτουργίας κυρίως του θώρακα καιτης θωρακικής στήλης και θα ακολουθήσει ένα πρωτόκολλο θεραπείας με:
- ασκήσεις (γυμναστική αποκατάσταση)
διατροφικά συμπληρώματα για τη μείωση της φλεγμονής. Σε βάθος χρόνου ο ειδικός θα επεκταθεί και σε άλλες περιοχές και συστήματα τουσώματος προκειμένου να το φέρει σε μία σωματική, βιοχημική και ψυχολογική ισορροπία,ενώ δε θα παραλείψει τις διατροφικές συνήθειες ή τυχόν δυσανεξίες του θεραπευόμενου. Στην οξεία φάση αρθρίτιδας αποφεύγεται η επαφή με την παραπονούμενη περιοχή κιεκτείνεται μόνο στις γύρω περιοχές, ενώ στην υποψία οστικού κατάγματος ή μετάστασηςγίνεται άμεσα παραπομπή.
