Το δέρμα μας δεν είναι μόνο το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος αλλά και ο καθρέφτης του οργανισμού μας. Εάν υπάρχει οποιαδήποτε δυσλειτουργία στο εσωτερικό του οργανισμού μας, το πρώτο όργανο στο οποίο αντανακλάται είναι το δέρμα.
Οι πιο κοινές δερματικές παθήσεις έιναι:
Η δερματίτιδα εξ’ επαφής, το έκζεμα, ο λειχήνας, η δερματοφυτία, η κνίδωση, που χαρακτηρίζονται από βλάβες στην επιφάνεια του δέρματος, με ερυθρότητα, με λεπίδωση, με εξίδρωμα κτλ.
Παρόλο που οι βλάβες αυτές διαφέρουν μεταξύ τους, ολοένα και περισσότερο υποστηρίζεται ότι σχετίζονται με κακές διατροφικές συνήθειες και πεσμένη ψυχολογική διάθεση, πέραν από οργανικά ή μολυσματικά αίτια.
Το ψυχολογικό stress επιβαρύνει το σύνολο του οργανισμού, και συνεπώς τα πρώτα σημεία εκδήλωσης διαφαίνονται στο δέρμα μας.
Το άγχος αποτελεί αιτία τόσο εμφάνισης νέων δερματοπαθειών όσο και επιδείνωσης ήδη υπαρχόντων νοσημάτων.
Ασθένειες που επιδεινώνονται με το άγχος είναι παραδείγματος χάριν η ψωρίαση, η ατοπική δερματίτιδα και η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα.
Ακόμη και ο σακχαρώδης διαβήτης, ή η πυλαία υπέρταση ή η κίρρωση του ήπατος μπορούν να έχουν ως πρώτες εκδηλώσεις τις δερματολογικές αλλοιώσεις.
Πως προσεγγίζουμε τις δερματικές παθήσεις:
Ο ασθενής χρήζει ιδιαίτερης ιατρικής προσοχής αν πρόκειται για μολυσματική νόσο ή καρκίνο του δέρματος, ενώ σε όλες τις περιπτώσεις πρέπει να εκτιμηθεί πρώτα από ειδικό δερματολόγο.
Αφού διευκρινιστεί ακριβώς η δερματική βλάβη και εφόσον δεν υπάρχει ανάγκη από νοσοκομειακή περίθαλψη, μπορεί να ακολουθήσει τη συμπληρωματική/εναλλακτική οδό.
Η λήψη του ιστορικού, η οργανική και η σωματική αξιολόγηση (με αιματολογικές εξετάσεις και με ψηλάφηση αντίστοιχα) κρίνονται απαραίτητα προτού ο ειδικός προχωρήσει στην εκτέλεση οποιωνδήποτε θεραπευτικών μεθόδων.
Οι τελευταίες αποτελούνται κυρίως από κλινική διατροφή και βοτανοθεραπεία, καθώς και από ασκήσεις μείωσης του στρες, αν κρίνεται απαραίτητο.
